Waarschijnlijk ken je de uitdrukking; de beste manier om een goed idee om zeep te helpen, is om er een vergadering over te beleggen. Uiteraard gekscherend bedoeld, maar de essentie is dat als je vernieuwende ideeën en creativiteit in een formele sfeer van verantwoordelijkheden en belangen gaat trekken, de verwachting is dat er uiteindelijk weinig van over blijft. De veiligheidssector vormt hier geen uitzondering op. Ook hier staat traditioneel en formeel denken niet zelden het vinden van innovatieve oplossingen voor onveiligheid in de weg.
Wat geldt voor het ‘naar een vergadering brengen’, geldt ook voor beginnen te denken vanuit de zogenaamde TVB’s, de taken, verantwoordelijkheden en bevoegdheden. Denken vanuit deze formele context maakt elke vorm van creativiteit bijna onmogelijk. Nieuwe ideeën schuren immers vaak met de formele context of regelgeving. Wanneer het succesvolle Uber (de taxi-service met privé chauffeurs) zich in aanvang had laten leiden door wat formeel mogelijk was, zou het nooit van de grond gekomen zijn
Omgekeerd geredeneerd veronderstelt creativiteit geenszins dat per definitie buiten de bekende kaders gegaan moet worden. Integendeel, ook daarbinnen is al veel creativiteit mogelijk. Het gaat eigenlijk met name om het moment waarop je deze kaders binnen de idee-ontwikkeling een rol laat spelen.
Zo zullen bij een eerste brainstorm over mogelijkheden de TVB’s absoluut buiten spel moeten blijven. Op geen enkele wijze is op dat moment namelijk nog voorspelbaar hoe het idee er straks uit gaat zien of hoe naar voren gebrachte zaken later op een mooie manier zijn te combineren. Je in deze fase al laten begrenzen in je denken door formele kaders, maakt dat een aantal potentiële mogelijkheden nooit ter tafel zal komen.
Het te snel betrekken van ‘formeel denken’ laat zich in zekere zin vergelijken met het toelaten van het zogenaamde ‘ja, maar-denken’. Waar inspirerende gedachten en richtingen over tafel gaan, is het dodelijk voor de creativiteit wanneer er ruimte wordt gegeven aan inbreng die begint met ‘ja, maar’.
Wanneer de formele kaders als bevoegdheden en verantwoordelijkheden in eerste aanleg even op een veilige afstand geparkeerd worden, zal je je verrast weten door de krachtige en creatieve oplossingen die uiteindelijk op tafel komen. En ja, natuurlijk komt dan ook het moment dat toch bezien zal moeten worden hoe de oplossing inpasbaar is in de staande en formele context. Maar wanneer dan niet slechts gekeken wordt of het mogelijk is of niet, maar de vraag gesteld wordt onder welke voorwaarden de oplossing zou zijn te realiseren, ben je de weg aan het bewandelen naar een innovatieve oplossing.