De ervaring van een ‘willekeurige’ wijkbewoner die gevraagd wordt mee te denken over veiligheid in de wijk.

Hoewel hij op zijn werk nooit zo van de klok is, checkt Robert vanmiddag met enige regelmaat hoe laat het is. Hij is uitgenodigd voor een bijeenkomst van de gemeente en wil niets missen en dus graag op tijd kunnen vertrekken. De bijeenkomst vanavond gaat over de overlast van jongeren in de wijk die, ondanks allerlei genomen maatregelen, maar blijft voortduren.

Robert werkt als accountmanager bij een IT-bedrijf en kreeg twee weken terug een uitnodiging voor deze bijeenkomst. Een Idee Ontwikkel Sessie, zo meldde de brief. Met enige verbazing had hij hiervan kennisgenomen. Waarom zou juist hij bij een vergadering over overlast aanwezig moeten zijn? Hadden we daar de politie en de gemeente niet voor? Die worden daar toch voor betaald? Moest hij nu ‘voor niets’ met hen mee gaan denken? Kortom, het was voor hem zeker geen vanzelfsprekendheid dat hij op het verzoek in zou gaan. Hij zou er eens over nadenken en besloot nog even te wachten met reageren.

Toen hij vorige week op de tennisvereniging lachend tegen één van zij vrienden zei dat hij gevraagd was de overlast in de gemeente op te lossen, kreeg hij anders dan hij verwachtte, niet een verbaasd gezicht, maar direct de reactie: “Oh, ben je uitgenodigd voor zo’n veiligheidssessie? Gaaf!”. Het toeval wilde dat zijn tennismaatje Frank al een keer zo’n bijeenkomst had bijgewoond en hem er dus van alles over kon vertellen.

Frank legde uit dat hij aanvankelijk ook zeer verbaasd had gereageerd op de uitnodiging. Het onderwerp dat toen besproken zou worden, was de zichtbaarheid en aanpak van wietteelt in de wijk. Hij had in eerste aanleg ook getwijfeld, maar was uiteindelijk toch gegaan. Dit horende bedacht Robert bij zichzelf dat er in zijn uitnodiging weliswaar al de nodige informatie stond, maar ervaringsinformatie van Frank uit de eerste hand, was natuurlijk perfect, dus hij barstte los; Waarom samen ideeën ontwikkelen? Was de politie zelf niet bij machte iets te bedenken? Moest je van veiligheid geen verstand hebben? Wat was het resultaat? Als docent Geschiedenis was het Frank wel gegeven om het verhaal en de context goed te schetsen. Hij gaf aan dat ‘zijn’ avond begonnen was met het benoemen van twee belangrijke zaken. Ten eerste werd duidelijk gemaakt dat lokale veiligheid meer en meer ook de verantwoordelijkheid van de bewoners zelf aan het worden is en dat de overheid mooie initiatieven graag ondersteunt. Dat had ook iets te maken met burger- c.q. overheidsparticipatie, maar dat verhaal liet Frank nu maar even achterwege. Als tweede werd naar voren gebracht dat mensen die niet binnen de veiligheidssector werkzaam zijn, vaak met een ander perspectief naar problematiek kijken en vaak ook met oplossingen komen waar niet eerder aan is gedacht.

De bijeenkomst zelf, zo ging Frank verder, had ook weinig van doen met de vaak wat saaie vergaderingen die hij vaak had in zijn eigen werkomgeving. Op een inspirerende manier werden door ene Ries Ouwerkerk vraagstukken aan elkaar gekoppeld, voorbeelden genoemd die je eigenlijk nooit aan veiligheid zou linken, vergelijkingen getrokken met het bedrijfsleven, etc.

Kortom, het overleg was een ervaring op zichzelf. Eén van de leukste dingen vond Frank misschien nog wel dat hij zaken, die hij zelf op school met jongeren ervoer, als belangrijke input voor oplossingen kon meegeven. Enkele methodes van idee-ontwikkeling die hij die avond ervaren heeft, gebruikt hij trouwens nu ook binnen zijn werk als er een probleem is.

De ervaring van Frank aanhorend, werd Robert steeds enthousiaster. Hij vond het uiteindelijk ook sterk dat gemeente en politie aangaven niet altijd de wijsheid in pacht te hebben en dat zij ervan uitgingen dat ‘friskijken’ voor hen echt een toegevoegde waarde oplevert. Eigenlijk begreep hij ook wel dat een aantal problemen steeds minder makkelijk met de vertrouwde maatregelen als toezicht en handhaven was op te lossen en dat er dus echt nieuwe oplossingen nodig waren. Toen Frank bovendien kon aangeven dat de avond had geleid tot maatregelen, waar van tevoren écht nooit aan was gedacht, was hij om. Hij zou erbij zijn volgende week, de Idee Ontwikkel Sessie over overlast. Hij wilde het zeker meemaken!

Okay, vanavond was het dus zover. Met het relaas van Frank nog in gedachten, keek hij er absoluut naar uit. Onwillekeurig had hij de overlast van de afgelopen maanden in zijn hoofd ook nog even de revue laten passeren en nagedacht over wat je er tegen zou kunnen doen. Benieuwd wie er nog meer aanwezig zouden zijn. Als fervent gebruiker van Social Media, meldde hij ook online zijn activiteit van vanavond. Hij gebruikte het traditionele #zinin, maar voegde daar dit keer aan toe #veiligheidkantelt, een term die hij die avond vaker had horen vallen.